مَنْ قَرَأَ بِسْمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ مُوقِنا سَبَّحَتْ مَعَهُ الْجِبالُ إلاّ أَنـَّهُ لا یَسْمَعُ ذلِكَ مِنها؛
هر كس با یقین بسم اللّه الرحمن الرحیم را قرائت كند، كوهها به همراه او تسبیح مىگویند، هر چند او تسبیح آنها را نمىشنود.
الدرالمنثور، ج 1، ص 26
هرکه یادش یاد ماست ، سرور و سالارماست*** یاد او درمان ما وجای او در قلب ماست...برچسب : نویسنده : علی ali74 بازدید : 216